Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Alsof je op een buitenaardse planeet bent in het relatief nog jonge vulkaangebied van de Timanfaya op Lanzarote. Dit langwerpige eiland, waar veel te zien is, is vooral qua landschap en bebouwing weer heel anders dan de andere drie eilanden (Tenerife, La Gomera en La Palma) die we zagen. Er valt hier nauwelijks regen en het eiland heeft geen zoetwaterbronnen en is dus kaal, dor en droog. Daardoor wél indrukwekkend.

De vulkaan op Lanzarote

Bewoners dachten dat de aarde verging toen in 1730 de aarde scheurde en lava begon te spuwen. Zes jaar duurde de uitbarsting en het gebulder was tot Gran Canaria, 200 km verderop, te  horen. Veel inwoners van Lanzarote vluchtten van het eiland of kwamen om door de hongersnood die uitbrak. De zon werd immers jarenlang verduisterd door de as en het land werd er mee overdekt waardoor landbouw onmogelijk werd.
Bij Mancha Blanca is een interessant bezoekerscentrum waar een aantal keren per dag de uitbarsting wordt nagebootst in een kelder. Door het vulkanische landschap rij je met een bus (zelf rijden of wandelen mag er niet) en zie je de wonderbaarlijke formaties die door de lava zijn gevormd en allerlei kleuren in het gestolde steen. Na de bustocht kom je bij het restaurant waar je een demonstratie krijgt die de hitte van de aarde vlak onder de oppervlakte toont.

Dit restaurant en ook het bezoekerscentrum zijn ontworpen door de architect César Manrique, waarover later meer. Grappig dat de uitbater het strakke moderne design van het gebouw heeft aangekleed met houten stoelen en rood-wit geruite tafelkleedjes die zo uit een Oostenrijks chalet kunnen komen.

vulkaar Lanzarote

Buitenaards vulkaan landschap op Lanzarote

César Manrique, de architect van Lanzarote

Ik noemde hem al, César Manrique (1919-1992). Ik ben zelf bouwkundige en had nog nooit van de man gehoord. Maar nu wel en ik ken geen architect die zoveel invloed gehad heeft op zijn omgeving als deze man. Hij heeft er voor gezorgd dat er op het hele eiland (bijna) geen hoogbouw voorkomt. Vrijwel alle huizen en gebouwen zijn, onder zijn invloed, wit gepleisterd en hebben groen geschilderd houtwerk.
Overal op het eiland kom je zijn gebouwen en kunstwerken tegen. Installaties die vaak bewegen door de wind. Wij bezochten de Fundacion César Manrique bij Tahiche, het voormalige woonhuis en nu museum van de architect. Een gebouw met uit lavarotsen gehakte gangen, een prachtig zwembad, veel kunst. Ik was onder de indruk hoe het omringende lavalandschap doorloopt in het huis, dwars door de kozijnloze ramen. Ook de cactustuin, de Jardin de Cactus, bij Guatiza, is mooi, bijzonder en door hem ontworpen.
Cactussen worden op het eiland veel gekweekt voor de eetbare cactusvijgen.

huis cesar manrique

Een kamer uitgehouwen uit lava in het huis van Cesar Manrique

zwembad huis cesar manrique

En het prachtige zwembad in het huis

De bijzondere cactustuin, ontworpen door Cesar Manrique ligt meer naar het noorden

Wijn op Lanzarote

Dat cactussen groeien op Lanzarote is begrijpelijk maar op de zwarte lavavelden groeien bijzonder genoeg ook wijnstokken. Via de Lanzarote Active Club boeken we een ‘bodega-hopping’. De enthousiaste gids Alena haalt ons met een jeep op van onze accommodatie en we rijden eerst naar het wijngebied La Geria. Ze legt uit waarom iedere wijnstok haar eigen kuil heeft: de wortels moeten immers bij de aarde kunnen komen die onder de dikke laag as (van vaak meer dan een meter) ligt. Om iedere kuil staat een halfrond muurtje van lavastenen die de plant beschermt tegen de noordoosten wind. Na de vulkaanuitbarsting ontdekten de bewoners dat de zwarte lava as vocht van de regen en condens uit de lucht lang vast kan houden. Zo komen de druiven aan het nodige water.
Na deze eerste bodega bezoeken we de vrij grote bodega El Griffo en een kleine bodega in het stadje Tias. Telkens proeven we 3 verschillende wijnen, die jeep die je weer thuisbrengt is dus geen overbodige luxe. Overigens komt de wijn het eiland vrijwel niet af. De lokale markt is groot genoeg.

De excursie wordt afgesloten met een late lunch (het is inmiddels een uur of 4). We komen terecht in een café op het platteland bij Conil en schuiven aan de plastic tuintafels die voor ons zijn neergezet. Wijn en water komen op tafel en vervolgens worden één voor één de tapas geserveerd. Het zijn er zeker acht en allemaal even lekker. Een website heeft het café niet maar hier de gegevens die ik heb: Casa Juan Ramon, Los Lechoncitos, Conil, tel. 627835239.

wijn op Lanzarote

Gids Alena legt uit hoe de druiven hier kunnen groeien

wijngaarden en vulkaan

Wijngaarden met de vulkaan op de achtergrond

wijnflessen

Wijnflessen die er zo te zien al een tijd liggen

En wat is er nog meer te zien op Lanzarote?

Vergeleken met de andere eilanden die we bezoeken is er op Lanzarote veel te zien:

  • Haria is een wat slaperig stadje in het noorden; wij missen de zaterdagmarkt die leuk moet zijn
  • Teguise, de voormalige hoofdstad en niet te verwarren met Costa Teguise, is een rustig mooi stadje dat zondag op marktdag tot leven komt. Wij treffen er een indrukwekkende winkel volgestouwd met oosterse waren; van kralen tot gigantische boeddha’s. Je kijkt je ogen uit in Emporium We drinken iets in La Bodeguita del Medio, een leuke bruine kroeg met een Nederlandse uitbater
  • Arrecife is de huidige hoofdstad van Lanzarote en de enige plaats waar Manrique zijn strijd tegen hoogbouw (maar beperkt) verloren heeft. Je kunt er goed winkelen. Wij bezochten in de winkelstraat een klein museum La Casa Amarilla met wisselende exposities. Voor de boulevard ligt een kasteel in het water Castillo San Gabriel. Dat is dicht als wij er zijn maar wel open is Castillo de San José bij de haven dat dienst doet als museum voor moderne kunst. Klein maar fijn met ook weer een mooi aangebouwd restaurant van César Manrique. We zien hier foto’s van het Museo Atlantico Lanzarote dat inmiddels open is. Een indrukwekkend onderwatermuseum  waar de kunstenaar Jason Taylor op zo’n 12 meter diepte beelden op de zeebodem heeft gezet. Het ligt bij Playa Blanca aan de zuidpunt van Lanzarote en is in 2016 geopend. Je kunt het zowel duikend als snorkelend bekijken. Lijkt me een belevenis.
  • El Golfo is een vissersplaatsje aan de oostkust, prima dus voor een verse vis lunch. Bij het plaatsje ligt net achter het strand een meertje met een vreemde felgroene kleur, veroorzaakt door algen. Rij ook wat meer naar het zuiden langs Los Hervideros, hier storten de lavarotsen in zee. Een indrukwekkende reeks kloven en grotten met hoog opspattende golven.
  • Papagayo op de zuidpunt van het eiland heeft een reeks mooie strandjes met geel zand die in kloven tussen de lavarotsen liggen.
strand bij El Golfo

Strand bij El Golfo

Wat ons verblijf betreft: we logeren een paar dagen in Costa Teguise en een paar dagen in Puerto del Carmen. Beide typische toeristenplaatsen. Onze accommodatie in Costa Teguise is mooi: een luxe appartementen complex(je) met mooi zwembad op ca 20 minuten lopen van strand en centrum: Golf y Mar  , een aanrader. Ons verblijf in Puerto del Carmen is maar matig: geen link dus.

Wel links naar de verhalen van de andere bezochte eilanden:

Tenerife       La Gomera     La Palma

En onder Leuke accommodaties Spanje vind je allerlei leuke adressen in Spanje inclusief de eilanden. Ik ben die pagina nog aan het vullen want ik heb nog veel meer adresjes.

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail