Kaapstad

Vissersboot bij Kaapstad

Tussen Hermanus en Kaapstad ligt een prachtige kustroute. Het is jammer dat je op de weg moet letten; soms maar even stoppen dus.

De prachtige kustroute van Hermanus naar Kaapstad

In Kaapstad blijven we nog ruim een week op twee verschillende adressen. Het eerste adres ligt in de wijk Mowbray, ten zuidoosten van het centrum. De locatie is niet bijzonder maar de kamer is de mooiste die we gehad hebben; ruim, licht, design meubelen en -lampen, een fijne gemeenschappelijke keuken en tuin(tje). Het tweede adres wordt (na dat van Lyn in Swellendam) een favoriet en vooral vanwege het uitzicht.

Je ontbijt (wel self-catering) met de stad aan je voeten. Het grote vrijstaande huis is eigendom van een aardig ouder echtpaar en heeft behalve een aantal kamers voor toeristen op de begane grond, kamers voor studenten op de verdieping. Zonder uitzondering zijn het Duitse jongeren die aan een nabijgelegen Duitse lerarenopleiding studeren. De oudere dame doet haar uiterste best om de grote gemeenschappelijke keuken een beetje op orde te houden maar met al die jongeren valt dat niet mee; geen adres voor iemand met smetvrees. Mevrouw is erg ‘van het recyclen en afvalscheiding’. Er staan in de keuken zo’n 8 afvalbakken voor verschillend afval; soms doe ik een gok in de hoop dat ze het niet ziet. Meneer bezit een grote sinaasappelplantage buiten de stad. In de grote koelkasten staan jerrycans vol sinaasappelsap; aan vitamines komen we deze dagen niets te kort.
Kijk op Guesthouse Blencathra

Het huis ligt in de wijk Tamboerskloof, tegen de helling van de Tafelberg aan en op loopafstand (tenminste op de heenweg naar beneden) van uitgaanscentrum Kloofstreet; de terugweg naar boven valt zwaar tegen. De keer daarop gaan we omhoog met de taxi.

Hop-on-hop-offbus

Kaapstad is druk na alle stille dorpen die we gehad hebben maar we zijn wel weer toe aan ‘roering’. Altijd handig om een hop-on-hop-offbus te nemen voor een indruk van de stad.
We bezoeken The Castle of Good Hope, dat vroeger aan de kust maar nu in het centrum ligt. Kaapstad heeft namelijk de afgelopen eeuwen een stuk van de baai drooggelegd. Strandstreet volgt de lijn van het vroegere strand.

Het kasteel in Kaapstad

We rijden langs het voetbalstadion van de WK.

Het stadion van Kaapstad

We wandelen door Company’s Garden, een stadspark waar musea en universiteitsgebouwen aan liggen en waar dit beeld staat met, zoals (bijna) overal, de Tafelberg als achtergrond.

De tafelberg is overal zichtbaar

Kaapstad kent een mengeling van oude en nieuwe architectuur, Cape Dutch gebouwen en art-deco. Niet altijd maar in het algemeen zijn de overgangen tussen oud en nieuw met respect vormgegeven. Dit art-deco gebouw heeft boven in de gevel een prachtige olifantenkop; je hebt wel een ‘inzoomer’ of verrekijker nodig om hem te zien.

Afrikanen zijn bepaald niet bang voor kleur, zoals we ook in Bo-Kaap zullen zien.

Een gevel die opvalt

Apartheid

‘District Six‘ was een multiculturele woonwijk die de regering in de jaren ’70 van de vorige eeuw wilde omturnen tot een blanke wijk. Zwarten en kleurlingen werden uit hun huizen gezet en die werden vervolgens platgewalst. Nieuwbouw is er door de vele protesten nooit gekomen; een groot deel van het gebied, tegen het centrum van de stad aan, ligt nog steeds braak en moet dat ook blijven als een ‘monument’ tegen de apartheid. In het gelijknamige museum is de geschiedenis van de wijk te zien en staan voorwerpen die aan de tijd van de apartheid herinneren.

Apartheid is voorbij maar de verschillen tussen arm (voornamelijk zwarten en kleurlingen) en rijk (voornamelijk blanken) zijn nog steeds groot. Zonder uitzondering waren de eigenaren van onze gasthuizen blank en de schoonmaaksters en tuinmannen, zwart. Beide groepen zijn ontevreden: de blanken vinden dat de zwarten te veel voorrang krijgen bij banen waardoor de jonge blanken ‘niet aan de bak komen’, de zwarten vinden dat de hervormingen niet snel genoeg gaan. We horen dat veel blanken vertrekken, of overwegen dat te doen; Australië  schijnt populair te zijn. Probleem voor de zwarte bevolking is dat ze een grote achterstand in opleiding en ervaring heeft in te halen en dat kost tijd en geduld. Bij ieder dorp (meestal meer dan een kilometer daarbuiten) zien we nog sloppenwijken en in Kaapstad zijn die onafzienbaar groot. Overal zie je wel de zogenaamde ‘Mandela-huizen’ in aanbouw; kleine stenen en standaard huizen met basisvoorzieningen die op den duur de krotten van golfplaat en planken moeten vervangen. Maar het grootste deel van die wijken bestaat nog steeds uit golfplaat.

Het verschil is ook goed te zien in de supermarkten. We hebben wat nodig en belanden in het centrum van Kaapstad in een ‘goedkope’ supermarkt (zoiets als een Aldi of Lidl). Het is er druk en inderdaad goedkoop en we zijn, op een enkele jongere na, de enige blanken in de winkel. Bij de kassa gekomen staan we echt bijna een uur in de rij. Het is niet zo makkelijk om je geld te verdienen en een opleiding te volgen als je per dag uren kwijt bent aan boodschappen doen en lopen van en naar je huis.

Lange rijen in de goedkope supermarkten

Lees meer van mijn verhalen over Kaapstad en omgeving:

–wat te doen in en rond Kaapstad
– Beklim de Tafelberg en bezoek The Old Bisquit Mill
–Bo Kaap en Victoria & Alfred waterfront
– Bezoek Houtbaai, Kalkbaai en Muizenberg