Nou ja, jungle is een groot woord, maar groen, begroeid en mooi is het er zeker. We boeken een excursie (wandeling El Contento, ca 8 km.) met een gids door die jungle en hij wijst ons op vogels, spinnen en slangen (kleintjes gelukkig) die wij niet gezien zouden hebben. We komen langs de ruïne van een koffieplantage. Tip: de paadjes door de ‘jungle’ zijn smal dus als de gids stilstaat om iets te vertellen of aan te wijzen staan we in een rijtje achter hem. Mijn gehoor is niet denderend dus ik moet wat inhaalacties (niet zo netjes, nee) uitvoeren om nog wat mee te krijgen van wat hij zegt. Nog een tip: veel muggen, dus lange pijpen/mouwen en/of goed spuiten. En echt, je gelooft het niet, in het excursiegroepje van zes loopt een Nederlands stel mee dat net een huis gekocht heeft bij ons om de hoek. De wandeling eindigt bij de Banos de San Juan, een serie poelen tussen de rotsen waar we het zweet zo weer kwijt zijn (zwemkleding meenemen dus, er wordt wat entree geheven). Er is een bar en je kunt er met een biertje in de hand, zittend in het water, uren kijken naar complete Cubaanse families die hier rondspetteren; een aanrader.

Hotel Moka waar we een dag tevoren zijn aangekomen is goed en leuk; mooie kamers en dito badkamer, fijn balkon, eindelijk redelijke wifi, een leuke bar waar we onze eerste ‘spontane’ salsa-les krijgen van het bandje dat er ‘s avonds speelt. En er is een zwembad (dat helaas gerenoveerd wordt als wij er zijn). Leuk detail: de bomen groeien hier door het dak.

Het ontstaan van het dorp Las Terrazas is een verhaal apart. In de jaren ’70 van de vorige eeuw werd een overheidsplan ontwikkeld om de bewoners van deze streek meer zelfredzaam te maken o.a. door onderwijs. Onderdeel van dit plan was de herbebossing van een groot gebied door de aanleg van terrassen (vandaar de naam) om verdere erosie te voorkomen en de bouw van de woningen voor de arbeiders in het dorp. Een groot deel van die woningen liggen in een appartementencomplex dat zich aaneengesloten van het meertje, beneden in het dorp, de heuvels op slingert richting hotel Moka. In dat meertje lopen flamingo’s rond en er is een café-restaurant op het water. Daar zie je dan regelmatig mensen door de lucht vliegen want er loopt een kabelbaan dwars door het dorp. Aan de andere kant van het meer liggen ‘gewone’ huizen tegen een helling en boven is een dorpsplein met wat winkels. s’Avonds schijnt het er druk te zijn maar overdag is er niets te doen. Er is een soort van bioscoop: rijen houten banken met een groot projectiescherm.

Een deel van het honderden meters lange appartementengebouw dat door het dorp slingert

Een restaurant dat ik je zeker aanraadt is El Romero; niet ver van Moka en onderdeel van de appartementenslinger. Het is een vegetarisch restaurant, op zich al bijzonder in Cuba, de borden worden prachtig opgemaakt, heel wat anders dan de traditionele rijst-bonen-kip die je vaak voorgeschoteld krijgt.

Meer lezen over onze reis door Cuba?:

Havana, de aankomst
Havana, de kennismaking
Vinales
Maria la Gorda