





Het dorp Vinales ligt zo’n 180 km ten westen van Havana in de gelijknamige tabakvallei. We verblijven er in onze eerste ‘casa particular’; de Cubaanse versie van een bed & breakfast.
Mijn tips voor verblijf, eten en drinken (anno 2015)
Ons verblijf: Casa Miriam y Luisa. De kamer en (eigen) badkamer zijn erg eenvoudig maar het is leuk om tussen Cubanen te leven. Eten (standaard Cubaanse kost) en ontbijt zijn goed. Geen email voorzover ik weet, wel telefoon 0053 (0) 48793323. Via Google kun je het huis wel vinden en boeken. De zoon des huizes spreekt Engels en de vader (?) Duits.
De casa ligt op loopafstand van het dorp Vinales aan de hoofdstraat, een paar honderd meter ten noorden van de plek waar de hoofdstraat (Calle Salvador Cisneros) een bocht naar links maakt. Let op een lichtgeel laag en breed huis aan de rechterkant met een bord in de tuin Miriam y Luisa.
Twee grotere hotels op de heuvels boven Vinales met een prachtig uitzicht én een zwembad zijn La Ermita en Los Jazmines (naast dit hotel een mooi uitkijkpunt). Bij La Ermita knalde wel Cubaanse muziek uit manshoge boxen bij het zwembad dus check even de reviews op bijvoorbeeld TripAdvisor. Ook niet-gasten kunnen hier tegen betaling zwemmen.
Wij aten goed bij El Olivo: ‘dieta mediterranea’ dus dit keer eens geen kip, rijst en bonen. Ligt aan de hoofdstraat Calle Salvador Cisneros 89, Vinales. Wel wisselende recensies op TripAdvisor.
Een stukje meer naar het zuiden ligt aan dezelfde straat Patio del Decimista (nr. 102 of 112) met iedere avond een Cubaans bandje in de patio. Cuba Libre in de hand en kijken naar de salsa van de Cubanen: heerlijk.
- De trotse ober van restaurant El Olivo in Vinales.
- Iedere avond muziek bij Patio del Decimista
Casa Particular
‘Sprechen Sie Deutsch?’ vraagt één van de bewoners van het huis, als we net in de twee houten schommelstoelen zitten, de standaarduitrusting van ieder Cubaans huis buiten de stad. Vóór de val van de muur, zo vertelt hij, was er een uitwisselingsprogramma voor Cubanen met de DDR en Rusland. Hij heeft toen in de DDR gestudeerd. De koning te rijk is hij, als er net na ons een Duitse vader met zijn dochter arriveert. Die komen we later in Trinidad nog een keer tegen. Ze zijn een week in de casa blijven hangen. Duitse Pa is niet zo avontuurlijk en vindt het wel lekker rustig bij zijn nieuwe vriend.
Welke plaats hij in de familie waar we verblijven inneemt blijft onduidelijk. Ik schat dat er zo’n vier generaties door elkaar leven in allerlei ruimtes die in elkaar overlopen. Het meeste contact hebben we met een jongen die als enige Engels spreekt en alles wil weten over de Iphone van mijn zoon. Hij heeft er zelf ook een, maar een oudere versie zonder internet en wifi. Daarvoor moet hij in de rij bij een internetwinkel in de stad. Cubanen die ‘iets’ in het toerisme doen kunnen aan toeristenpeso’s, de CUC’s, komen en daarmee luxere artikelen als een smartphone kopen.
Cueva del Indio

Alle kleuren groen in de vallei rond Vinales. En standaard twee schommelstoelen op de veranda.
Het landschap rond Vinales staat garant voor een mooie rit. De vallei is vlak maar bijna verticaal schieten uit die vlakte grote rotsen omhoog, de mogotes. Verspreid over de vallei staan schuurtjes ‘met een gezicht’ gebruikt voor het drogen van tabaksbladeren. Tussen die mogotes door rijden we naar de Cueva del Indio, een complex grotten zo’n 6 km ten noorden van Vinales. Onderweg zien we boeren met ossen, veel paarden en alle kleuren groen. Eerlijk is eerlijk, ik heb indrukwekkender grotten gezien. Leuk is hier wel dat je eindigt in een bootje dat je buiten weer aflevert. Loop daarna even om het restaurant heen. Daarachter ligt een landbouwgebied waar kolossale ossen rondlopen. Toeristisch is het wel, wij zaten net op het terras toen een buslading Nederlanders arriveerde, opgewacht door een groepje muziek makende ‘indianen’.
- Vlakke Vinalesvallei met steile mogotes en tabakshuisjes.
- De tabakschuren hebben een gezicht, compleet met wimpers boven de ramen.
- Cueva del Indio.
- Met een bootje vaar je de grotten weer uit.
- Een boer laat zich slepen door zijn ossen.
- Prachtige en kolossale ossen.
Mural de la Prehistoria
Met een prehistorische muurschildering heeft het niks te maken. Het was Fidel Castro die opdracht gaf om één van de mogotes te beschilderen. Een nogal megalomaan project dat de ontwikkeling van de mens voorstelt. De muurschildering van zo’n 120 meter hoog en 180 meter lang vind je ongeveer 1 km ten westen van Vinales. Ook toeristisch maar grappig om te zien. En ook hier staat in het restaurant een Cubaans bandje te spelen.
- Mural de la Prehistoria bij Vinales.
- De rots wordt gebruikt door klimmers.
Meer lezen over onze reis door Cuba?:
Havana, de aankomst
Havana, de kennismaking
Maria la Gorda
Las Terrazas






Geef een antwoord